Στα χρόνια της κρίσης το αγαθό της παιδείας έχει δεχθεί ισχυρά πλήγματα λόγω των επιβαλλόμενων οικονομικών περικοπών. Τα σχολεία μας υποχρηματοδοτούνται με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν βασικές λειτουργικές τους ανάγκες. Πέρα όμως από τα προβλήματα στην υλικοτεχνική υποδομή η εκπαίδευση των παιδιών μας πλέον πλήττεται ακόμα πιο άμεσα.
Οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών έχουν εδώ και καιρό ουσιαστικά σταματήσει, με αποτέλεσμα οι συνταξιοδοτήσεις των εκπαιδευτικών να οδηγούν στη μείωση των μόνιμων εκπαιδευτικών όπως ουσιαστικά ήταν και ο δημοσιονομικός στόχος των πολιτικών της λιτότητας. Έτσι ενώ στην ανεργία βρίσκονται χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί με πολλά προσόντα, στα σχολεία δεν υπήρχαν αρκετοί εκπαιδευτικοί να διδάξουν τα παιδιά μας. Η «λύση» του προβλήματος ήταν αρχικά η πρόσφατη αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Προηγήθηκε η αμαύρωση του κλάδου των εκπαιδευτικών με διάφορους χαρακτηρισμούς ώστε να φανεί ως «δίκαιο μέτρο» η αύξηση του ωραρίου. Αυτό όμως ήταν απλά ένα ψυχολογικό τρικ ώστε να επηρεαστεί η κοινωνία και να γίνει πιο εύπεπτο ένα παράλογο και άδικο μέτρο. Αντίθετα οι έρευνες όπως του ΟΟΣΑ έδειχναν ότι οι εκπαιδευτικοί είχαν ήδη ένα από τα πιο εντατικά και κουραστικά εργασιακά προγράμματα, καθώς καλούνται πολλές φορές σε μια διδακτική τους ώρα να λαμβάνουν αποφάσεις, να διαχειρίζονται κρίσεις, να χειρίζονται Η/Υ και όργανα και να αποτελούν τον συντονιστή της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ένα πρόσθετο βάρος είναι ότι καλούνται να είναι αποτελεσματικοί φορείς των πολύ συχνών στην Ελληνική πραγματικότητα και δυστυχώς τις περισσότερες φορές αποσπασματικών και κακοσχεδιασμένων μεταρρυθμίσεων, εισαγωγών καινοτομίας και γενικά αλλαγών στο χώρο της εκπαίδευσης, για τις οποίες πρώτα οι ίδιοι οφείλουν να επιμορφώνονται και κατόπιν να ενσωματώσουν αποτελεσματικά στο μάθημά τους. Επιπλέον ίσως ορισμένοι να μην γνωρίζουν ή να εθελοτυφλούν και σε ένα άλλο εξαιρετικά μεγάλο φορτίο που βρίσκεται στις πλάτες των εκπαιδευτικών. Το τεράστιο εξωδιδακτικό έργο που καλούνται να διεκπεραιώσουν οι εκπαιδευτικοί. Εξωδιδακτικό έργο που περιλαμβάνει υποχρεώσεις γραμματέα, λογιστή, ψυχολόγου, υπεύθυνου για την ασφάλεια των μαθητών κ.τ.λ. Προφανές αποτέλεσμα της περεταίρω επιβάρυνσης μέσω της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών και πολλές φορές της αναγκαστικής μετακίνησής τους σε 2 ή και 3 σχολεία, ώστε να συμπληρωθεί το αυξημένο ωράριο, είναι η μείωσης της αποδοτικότητας της εργασίας τους.
Φέτος είχαμε δύο νέα πλήγματα που ήρθαν να μεγεθύνουν τη ζημιά που προκάλεσαν τα προηγούμενα μέτρα. Προφανώς ακόμα και με την αύξηση του ωραρίου δεν καλύφθηκαν τα κενά σε κάποιες «μεγάλες ειδικότητες εκπαιδευτικών» και οι νέες συνταξιοδοτήσεις σε αυτές τις ειδικότητες έκαναν πιο έντονη την έλλειψη εκπαιδευτικών σε αυτές τις ειδικότητες. Καθώς για δημοσιονομικούς λόγους η Ελλάδα καλείται να περιορίσει στο ελάχιστο την πρόσληψη αναπληρωτών και καθώς νέα αύξηση ωραρίου θα προκαλούσε αντιδράσεις αλλά και προβλήματα σε ειδικότητες όπου δεν υπάρχει έλλειμμα προς στιγμήν, βρέθηκαν άλλα τεχνάσματα για να αποκρυφθούν τα κενά στην εκπαίδευση. Αρχικά έπαψε η 3ωρη ανάθεση του υπευθύνου σχολικού εργαστηρίου Φυσικών Επιστημών και του υπευθύνου σχολικού εργαστηρίου Πληροφορικής. Πλέον δεν θα υπάρχει εκπαιδευτικός στο χώρο των εργαστηρίων για να το προετοιμάζει, να συντηρεί τα όργανα και τις ουσίες και να φροντίζει για τις ελλείψεις τους. Αποτέλεσμα θα είναι η σταδιακή καταστροφή της υλικοτεχνικής υποδομής που βρίσκεται στα σχολεία και έχει κοστίσει πολλά χρήματα, αλλά και η μείωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών και της Πληροφορικής.
Το τελευταίο πλήγμα ήταν η μείωση του ωρολογίου προγράμματος στο Γυμνάσιο. Αν και αυτή η μείωση είναι αστήρικτη από άποψη επιστημονικών ερευνητικών δεδομένων, χαρακτηρίστηκε από την εκπαιδευτική ηγεσία ως «παιδαγωγικά ενδεδειγμένη». Καθώς απλά επρόκειτο για ένα νέο τέχνασμα συγκάλυψης κενών, για την περικοπή επιλέχθηκαν μαθήματα όπου υπάρχουν ελλείψεις σε καθηγητές (Φυσικών Επιστημών, Φιλολογικών Μαθημάτων, Οικιακής Οικονομίας), πράγμα που αποδεικνύει ότι ο μόνος λόγος που έγινε η μείωση ήταν η συγκάλυψη των κενών διδακτικών ωρών όχι μέσω της συμπλήρωσής τους με εκπαιδευτικούς αλλά μέσω της κατάργησης αυτών των διδακτικών ωρών.
Αρκετοί εκπαιδευτικοί αυτών των ειδικοτήτων πλέον θα βρεθούν χωρίς οργανική θέση σε σχολείο και θα προκληθεί την επόμενη χρονιά αναστάτωση σε όλα τα σχολεία μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι μετακινήσεις.
Καθώς τα προβλήματα με τα κενά θα συνεχιστούν και ενταθούν μελλοντικά λόγω των αποχωρήσεων μέσω συνταξιοδοτήσεων, κάποια ερωτήματα θα έπρεπε να μας βασανίζουν. Πως θα συνεχιστεί αυτό; Με ποιους τρόπους θα γίνει η νέα κάλυψη κενών. Μήπως μέσω της κατάργησης μιας ολόκληρης τάξης όπως η πρόταση της επιτροπής διαλόγου για το διετές νέο Λύκειο ή μήπως με κάτι που δεν έχουμε ακόμα ακούσει; Η φαντασία των υπευθύνων όπως φαίνεται είναι αστείρευτη!!!
Καλούμε την ηγεσία του υπουργείου παιδείας:
- να καταργήσει τημείωση του ωρολογίου προγράμματος στο Γυμνάσιο.
- να επαναφέρει το θεσμό των Υπευθύνων Εργαστηρίου.
- να επαναφέρει το προηγούμενο υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών.
- να γίνουν προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών ώστε να καλυφθούν τα κενά.
- να μειωθεί το όριο για την κάλυψη οργανικής θέσης από τις 12 στις 10 διδακτικές ώρες.
